Alleen opstellen, zonder begeleiding

Notities maken

Als je een opstelling alleen doet, zonder begeleider, raad ik je aan om per keer dat je invoelt, alles op te schrijven, en eigenlijk nog veel vaker. Als je alleen bent is er niemand die jou eraan kan herinneren om dit of dat nog eens na te gaan. Dat ga je anders niet onthouden.

Opschrijven helpt ook om goed waar te nemen. Je bent gewoon aan het zijn in een opstelling en dan valt niet alles meteen op. Heb een pen en papier bij de hand. Zelf sta ik bij invoelen op een plek in de ruimte en dat is meestal niet bij de tafel. Ik loop om de haverklap naar de tafel als ik weer iets heb opgemerkt dat in mij opkomt of dat ik doe, en schrijf dat meteen op. Iedere keer daarna loop ik weer terug naar het papiertje waarop staat wat ik ben aan het invoelen, en pak de steen die erbij ligt weer op.

 

Stenen erbij

Bij opstellingen werk ik graag met stenen. Als je alleen een opstelling doet, is dat extra waardevol want het is een mooie bron van informatie. Want wat doe je met die steen? Ieder zal vast een neutrale ‘ik heb de steen vast’ houding hebben. Maar wat als je er iets anders mee doet? Dat heeft betekenis. Wat je met de steen doet heeft ook bij andere opstellingen betekenis, daarom heb ik altijd graag een steen erbij. Voor alles wat je representeert of invoelt pak je een aparte steen. Na afloop ontsla je de steen van zijn taak en bedank je de steen.

Als je de steen vasthoudt: denk eraan dat jouw hartchakra op jouw hartplek zit en niet op de plek van jouw derde chakra. Dat is net daaronder, meer op het middenrif. Die plek staat voor jouw ik. Als je daar de steen vasthoudt weet je dat je jouw ik bent aan het versterken. Dat zijn dingen die gebeuren zonder erbij na te denken. Het is wel de bedoeling dat je ze opmerkt.

Zoals gezegd noteer ik alles. Dat doe ik de hele tijd tussendoor. Dus ik loop rustig tien tot twaalf keer van een plek af om even notities te maken. Ik merk dat ik soms de steen meeneem en soms neerleg op de plek als ik ga noteren. Als ik de steen meeneem bij het noteren, zit er nog best wat spanning op. Als de situatie meer ontspannen raakt leg ik de steen neer op het papier als ik een notitie ga maken. Als ik nog meer ontspan leg ik bij het invoelen zelf ook de steen op het papier. Die houd ik dan niet meer vast. Maar misschien hebben bij jou deze bewegingen een andere betekenis.

 

Ruime tijdsduur

Als je alleen een opstelling doet met meerdere elementen die samen een systeem vormen, is het een goed idee jezelf voor te nemen er minstens een bepaalde tijd over te doen. Hierbij kun je denken aan een opstelling met de vijf lichamen. Ook nog andere indelingen om jezelf op te stellen zal ik gaan aanreiken.

Hoe meer posities in een opstelling je kunt innemen, hoe meer rondes er zijn en hoe langer het duurt. Bij vier of vijf posities met een thema kan een opstelling makkelijk twee tot twee en een half uur duren. Alles is van belang wat je waarneemt en ervaart of doet. Door met jezelf een tijd af te spreken, verhinder je dat je te snel stopt. Het heeft tijd nodig. Blijf terugkeren nadat je iets hebt opgeschreven en ga weer verder met waarnemen op diezelfde plek. Als je echt het gevoel hebt: ‘hier komt nu even echt niets nieuws meer’, dan pas ga je over naar de volgende plek. En als je alle plekken hebt gehad doe je de hele ronde weer even zorgvuldig opnieuw. Want als je alleen opstelt heb je kans dat energieën minder uitdrukkelijk naar voren komen. Het gaat om subtiele energieën die zich mogelijk, door het ontbreken van een begeleider die ze mee naar voren brengt, minder gaan uiten. Dan ga je ze zien door wat je doet en voelt aan jezelf en in jezelf. Door meerdere rondes te maken kun je langzaamaan een proces gaan zien. Geef het daarom vooral de tijd.

 

Rondkijken en andere ‘storingen’

Van belang is ook of je ergens naar kijkt, of iets jouw aandacht trekt. Van belang is of jij of jouw huisdier een papier omdraait per ongeluk of een steen per ongeluk verschuift. Dat is allemaal deel van de opstelling. Zo ging de kat van Ingeborg (zie  Wie is Ollie? | www.natuurwezens.com) bij het begin van een opstelling meteen twee stenen van hun papier afschuiven. Boodschap: in de opstelling zijn die niet belangrijk. Het concentreerde zich inderdaad om één persoon wiens steen de kat had laten liggen. Dit als voorbeeld. Ingeborgs kat was erg actief in die bedoelde opstelling met het lichaamswezen. Maar ga jouw eigen magie ontdekken, als je wilt.

 

Geen rol voor reflectie

Wat ook belangrijk is als je alleen opstelt, is dat je niet overschakelt op erover denken: “wat betekent dat?” Dat vind ik zelf een uitdaging. Ik vraag me dat acuut bij alles af. Vaak voel ik wel aan in welke hoek iets zit. Maar soms helemaal niet. Dan zie ik het later pas, na de opstelling. Omdat het om de verhoudingen en bewegingen van energieën gaat, is het niet zo belangrijk of jij het snapt als wel dat het gebeurt. Het gebeuren regelt zichzelf. Begrijpen of snappen is ook niet het goede woord. Het gaat om aanvoelen wat er gebeurt. In het gevoel wordt meer begrepen dan in het verstand. Als je wat meer met opstellingen werkt, valt dit waarschijnlijk reuze mee en kun je de bewegingen die gebeuren, volgen.

 

Innerlijke verwerking

Het meeste gebeurt innerlijk. Dat hoeft lang niet altijd op een voor ons duidelijk waarneembare laag te zijn. Naarmate ik verder in een opstelling kom, merk ik dat er op posities nog van alles gebeurt waar ik zelf niet echt bij ben. Ik blijf er als vanzelf wel op staan en doe ook mijn ogen dicht. Zeker bij het begin van een opstelling heb ik vaak op posities mijn ogen open en ben ik me bewust dat ik ergens naar ben aan het kijken. En hup daar ga ik al een notitie maken. Daarna terug naar het papier met steen en weer verder met invoelen. Enzovoort. Gaandeweg houd ik meer mijn ogen dicht, ben ik meer gericht op wat van binnen gebeurt en ben ik niet meer zo naar buiten aan het kijken. Dan pakt mijn systeem het innerlijk op en begint de verwerking.

 

Ronde voor integratie en healing

Als op een gegeven moment op zich de rust erin is, maak ik nog een ronde voor healing en verdere integratie. Als iets echt klaar is stap ik er vanzelf wel uit. Het systeem gewoon zijn gang laten gaan en niet meer denken: is het nu klaar? Als het klaar is dient zich dat aan.

 

Genoeg is genoeg

Dat wil niet zeggen dat je door moet gaan als je voelt dat het voor jou eigenlijk genoeg is. Volg daarin jouw behoefte. Dat is altijd oké. Pak dan de opstelling een volgende keer weer op. Dan leg je de posities opnieuw in hoe ze dan gelegd willen worden en begint weer met het kind in jezelf.

 

 

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb